Criticism of functional equivalent and formal equivalent in Bobzin's Quranic translation Along with the comparison of the translation of "Surah Qadr" with the translation of Rückert and Rudi Paret

درطول تاریخ، قرآن با انگیزه‌ واهداف متعددی ترجمه و بازترجمه شده‌است. آغازقرن بیستم وتداوم نگرش علمی محققانه درحوزۀ اسلام شناسی قرن هجدهم نوزدهم میلادی، شرق شناسان دین‌پژوه بمنظورمقابله دیدگاه‌های غرض ورز ترجمه‌های‌غیرعلمی سده های قبل، به بازترجمه‌های‌علمی وکاربردی مبادرت کردند. ازجمله ترجمه‌های شاخص حاضرمی توان هارتموت بوبتسین شناس ودین پژوه آلمانی اشاره کرد که بصورت مستقیم ازاصل عربی زبان . یکی از دلایل بودن رسا مخاطب محوربودن است، بنابراین درمقالۀ حاضر، نگارنده ضمن نگاهی سیرترجمه‌های آلمانی، بررسی هدف ازترجمه وعلت این براساس نظریه ورنرکولر ازدیدگاه متن محور یا روش تحلیلی- توصیفی، می‌پردازد. طرح پرسش آیا ترجمۀ شرق‌شناس لحاظ تبین معنای قرآنی واثرگذاری معنوی (ازمنظرارتباطی –مخاطب محور"معادل کاربردی") درمقایسه موزون روکرت وترجمۀ تفسیری رودی پارٍت، موفقی بوده واینکه تا چه میزان ساختارصرفی- نحوی بلاغی ( معادل صوری) معیارمقصد منتقل شده‌است؟ حاصل تحقیق مهرتاییدی است برشاخص بوبتسین.